Δίπλα μας είναι η εκβολή του Διαύλου, που αδειάζει τα γλυκά νερά της Ανατολικής Κλείσοβας στη θάλασσα. Η επίδραση του Ευήνου είναι εδώ έκδηλη. Το ποτάμι έχει αποθέσει στις ακτές λάσπη και άμμο και έχει σχηματίσει παράκτια λασποτόπια και ρηχάδια, περιοδικά στεγνά, όταν η άμπωτη τραβάει πίσω τα νερά. Από την εσωτερική πλευρά της λιμνοθάλασσας το τοπίο με τους αλμυρόβαλτους και τα λασποτόπια προσομοιάζει αυτό των δυο προηγούμενων στάσεων. Στο σύστημα αυτό θα συναντήσουμε επιπλέον παράκτιες αμμοθίνες με ενδιαφέρουσα βλάστηση των ακτών.

Το ορνιθολογικό ενδιαφέρον της περιοχής αυτής είναι ιδιαίτερα μεγάλο, ιδιαίτερα τη χειμερινή περίοδο αλλά και κατά τις μεταναστεύσεις των πουλιών την άνοιξη και το φθινόπωρο. Η κορύφωση του ενδιαφέροντος απαντάται στην παράκτια ζώνη. Παρατηρούνται τακτικά εδώ είδη με σπάνια παρουσία στη χώρα μας αλλά και στην Ευρώπη, όπως η Θαλασσολιμόζα, ο Ερημοσφυριχτής, καθώς και απειλούμενα κι ολιγάριθμα παρυδάτια, όπως το Νεροχελίδονο, ο Βαλτότρυγγας, η Λευκοσκαλίδρα και ο Σιγλίγουρος. Παρατηρούμε επίσης μεγάλους πληθυσμούς από Τουρλίδες, Στρειδοφάγους, Δρεπανοσκαλίδρες, Νανοσκαλίδρες, Λασποσκαλίδρες, Μπεκατσίνια, Πρασινοσκέληδες, Κοκκινοσκέληδες, Λεπτόραμφους και Καστανοκέφαλους Γλάρους, Φοινικόπτερα, Χουλιαρομύτες, Κύκνους, Βαρβάρες, Χουλιαρόπαπιες, Σφυριχτάρια, Κορμοράνους, Λαγγόνες κλπ. Επίσης, αρπακτικά όπως Πετρίτης, Νανογέρακο, Καλαμόκιρκος, Ξεφτέρι και Γερακίνα.