Skip to main content

Εδώ κλείνουμε το μεγάλο περιπετειώδη και γεμάτο εικόνες κι εμπειρίες κύκλο της Κλείσοβας.

Κινούμενοι προς τα βόρεια , από την Τουρλίδα προς το Μεσολόγγι, απολαμβάνουμε τη μοναδική εμπειρία του δρόμου μέσα στα νερά. Στα αριστερά μας (δυτικά) είναι ο Δίαυλος του Λιμανιού. Δηλαδή η βαθιά τάφρος που σκάφτηκε τη δεκαετία του 30’ στα ρηχά νερά της λιμνοθάλασσας κι επέτρεψε την προσέγγιση πλοίων στην πόλη, με την ταυτόχρονη τότε κατασκευή του Λιμανιου Μεσολογγίου.

Στη δεξιά πλευρά μας (ανατολικά) απλώνεται ο αχανής ορίζοντας της Κλείσοβας. Ο Αράκυνθος, η Βαράσοβα, τα βουνά της Αχαΐας, Παναχαϊκό κι Ερύμανθος, τα σύννεφα, η γαλήνη κι απλωσιά καθρεφτίζονται στα ρηχά νερά κι η παλέτα χρωμάτων της φύσης είναι ατελείωτη κι ανεπανάληπτη. Κάθε ώρα, κάθε μέρα, κάθε εποχή μεταβάλλεται με τρόπο μοναδικό. Στη δεξιά πλευρά μας αντικρίζουμε τα παραδοσιακά φυσικά ιχθυοτροφεία του Μεσολογγίου, τα λεγόμενα ιβάρια τα οποία επί αιώνες αντλούν αλιεύματα από το φυσικό πλούτο της λιμνοθάλασσας. Εντύπωση θα μας κάνουν τα κτίρια που φυλάσσουν τον εξοπλισμό τους και διαμένουν οι ψαράδες. Είναι γραφικές πελάδες, θεμελιωμένες πάνω σε πασσάλους στο νερό. Το σύστημα φραγμών που θα αντικρίσουμε να περιστοιχίζει τις πελάδες έχει στηθεί για τον έλεγχο, των εποχικών κινήσεων των ψαριών, αλλά και για τη σύλληψη τους σε ιχθυοπαγίδες που ονομάζονται πήρες.

Στα ανατολικά μας ο χωματόδρομος λίγων εκατοντάδων μέτρων, προσεγγίζει τη νησίδα Κλείσοβας, πάνω στην οποία αντικρίζουμε το ιστορικό εκκλησάκι της Αγίας Τριάδες. Το χειμώνα του 1826 δόθηκε εδώ μία από τις σημαντικότερες μάχες του ιστορικού έπους των Ελεύθερων Πολιορκημένων του Μεσολογγίου, η καταγεγραμμένη ιστορικά ως μάχη της Κλείσοβας.
Η νησίδα αποτελούσε οχύρωμα για να φυλάσσει τα νώτα της πόλης από την νότια πλευρά της λιμνοθάλασσας. Το μνημείο δίπλα στο εκκλησάκι μαρτυρά το γεγονός. Καθώς κινούμαστε στο χωματόδρομο στα δεξιά μας βρίσκονται τα ιαματικά λουτρά της Αγίας Τριάδας. Στην ακτογραμμή προσέρχονται τη θερινή περίοδο πολλοί λουόμενοι, με βασικό στόχο τα λασπόλουτρα. Η παχιά λάσπη του βυθού της λιμνοθάλασσας, όταν για λίγη ώρα απαλειφθεί στο ανθρώπινο σώμα, επιδερμικά, έχει αποδειχθεί ότι έχει σημαντικές θεραπευτικές ιδιότητες.