Skip to main content

Αρχικά λειτούργησε ως επαγγελματική σχολή που προέβλεπε την λειτουργία τεσσάρων σχολών και ιδρύθηκε από τον Γεώργιο και Ελένη Κυριαζή το 1906 και συνεχίστηκε ως δημόσιο γυμνάσιο μέχρι και πριν λίγα χρόνια.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Αρχιτεκτονική 

Διώροφο νεοκλασικό (1902-1904) με στέγη και κάτοψη σε σχήμα Ε. Στις κεραίες του Ε οι στέγες είναι δίριχτες και δημιουργούν αετώματα.

Έχει τραβηχτές κορνίζες και ο όροφος χωρίζεται με διάζωμα. Η κεντρική είσοδος βρίσκεται σε προεξοχή πάνω απ’ την οποία διαμορφώνεται μικρή ταράτσα. Η πλάτη της πάνω στο κτίριο ορίζεται από διπλούς πεσσούς (κολώνες) που στέφονται με μικρό στηθαίο πάνω από την κορνίζα.

 

Ιστορία Κτιρίου

 

 Ιδρύθηκε από τον Γεώργιο Κυριαζή από δική του περιουσία με το όνομα «Επαγγελματική Σχολή Γεωργίου και Ελένης Κυριαζή» γνωστό στους Μεσολογγίτες σαν ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και προέβλεπε τη δημιουργία 4 σχολών,αφού νωρίτερα το 1885 είχε ιδρύσει το «Ξενοκράτειο Παρθεναγωγείο».  «Προορισμός της Επαγγελματικής Σχολής», σημειώνει ο Κυριαζής στο συμβόλαιο της δωρεάς (1892), «είναι η τεχνική εκπαίδευσις απόρων παίδων εις την Σιδηρουργίαν, Ξυλουργίαν, Ραπτική και Υποδηματοποιία ών η χρησιμότης εν Ελλάδι είναι αναμφίβολος…». Το κτίριο της Σχολής ανεγέρθηκε σε οικόπεδο που παραχώρησε το 1899 επί δημαρχίας Σ. Στάικου ο Δήμος Μεσολογγίου στην περιοχή «Κάναλη» και με σχέδια του μηχανικού Μιλτιάδη Σέχου οικοδομήθηκε το κτίριο προκειμένου να λειτουργήσουν σε αυτό, παρά τον αρχικό σχεδιασμό, μόνο οι σχολές Ξυλουργικής – Επιπλοποιίας και Υποδηματοποιίας δεδομένου ότι το ποσό 600.000 χρυσών φράγκων που διέθεσε το 1892 ο Κυριαζής δεν επαρκούσαν για την λειτουργία και των τεσσάρων σχολών σε βάθος χρόνου.

Η έναρξη της λειτουργίας του «Πολυτεχνείου» έγινε το 1906.

Αριστουργηματικό δείγμα της σχολής επιπλοποιίας μπορεί να διαπιστώσει και σήμερα οποιοσδήποτε παρατηρώντας τα έπιπλα του Παλαιού Δημαρχείου – Δημοτικής Πινακοθήκης.

Χαρακτηρίστηκε ως μνημείο, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 3028/02, διότι αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα σχολικού κτιρίου του τέλους του 19ου αιώνα (1892) με νεοκλασική μορφολογία και ιδιαίτερη αρχιτεκτονική αξία που συμβάλλει στην πολεοδομική ανάδειξη της πόλης.

ΠΗΓΕΣ:

  • ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ, 1999, Εργασία: Κωδικοποίηση και αποδελτίωση κτισμάτων και μνημείων της πόλης του Μεσολογγίου που παρουσιάζουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και εντοπισμός ιστορικών τόπων της πόλης
  • “Το Μεσολόγγι που έφυγε”