Το πρωί της Δευτέρας τελείται Θεία Λειτουργία. Μάλιστα υπάρχει άγραφος κανόνας να σταματούν τα όργανα μόλις χτυπήσει η καμπάνα. Μετά την απόλυση, μια επιτροπή από τους πανηγυριστές παίρνει τον δίσκο με τα κόλλυβα και ανηφορίζει προς τονΜεγάλο Σταυρό, όπου τελείται τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων.
Ακολούθως, οι ιερείς επιστρέφουν στο μοναστήρι για να τελέσουν ομαδικές βαπτίσεις τσιγγάνων.
Το μεσημέρι συνεχίζεται η ευωχία. Έξω από τις παρέες υπάρχουν ψησταριές που ψήνουν αρνιά, χέλια και άλλους μεζέδες. Ο ζουρνάς και το νταούλι κατευθύνουν το γλέντι της παρέας, που εναλλάσσεται με χορούς και τραγούδια ως το απόγευμα.
Μετά το μεσημεριανό λαϊκό γλέντι, ετοιμάζονται για την επιστροφή στην πόλη. Σήμερα, οι περισσότεροι περνούν από το μοναστήρι να ανάψουν ένα κερί ή να αφήσουν την λαμπάδα τους στον Άγιο, να κάνουν τον σταυρό τους και να τον ευχαριστήσουν που πήγε καλά το πανηγύρι και αυτή τη χρονιά, και να προσευχηθούν να είναι καλά να το ζήσουν και του χρόνου. Η αποχώρηση από το βουνό και τη φύση, σημαίνει το κλείσιμο ενός σημαντικού κύκλου του πανηγυριού.
Οι αρματωμένοι επιβιβάζονται στα Ι.Χ. αυτοκίνητα και οι καβαλαραίοι σελώνουν τα άλογά τους και παίρνουν το δρόμο της επιστροφής ακολουθώντας διαφορετική διαδρομή. Επιστρέφουν με μια αίσθηση ελευθερίας με τον αέρα του νικητή. . Όπως αναφέρει πανηγυριστής: «Όταν επιστρέφουμε, είναι σαν να γίνεται η ανακατάληψη της πόλης» .
