Στο πετρόχτιστο αρχοντικό της οικογένειας Παλαμά, που βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την οικία Τρικούπη, γεννήθηκε το 1722 ο γενάρχης των Παλαμάδων και διδάσκαλος του γένους μας Παναγιώτης Παλαμάς. Στο ίδιο σπίτι έζησε για αρκετά χρόνια και ο εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς.Στους χώρους του υπάρχουν εκθέματα από τη ζωή και το έργο του Μεσολογγίτη ποιητή, όπως έντυπο και φωτογραφικό υλικό, προσωπικά αντικείμενα και σκεύη.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
Αρχιτεκτονική
Πρόκειται για ένα διώροφο πέτρινο οίκημα με σοφίτα, το οποίο καλύπτεται με παραδοσιακή κεραμοσκεπή στέγη και κεραμίδια βυζαντινού τύπου. Η δυτική πλευρά του είναι ανεπίχριστη, σε αντίθεση με την επιχρισμένη κεντρική όψη, η οποία ωστόσο διαθέτει λιθόκτιστη είσοδο. Ακόμη διατηρούνται διάφορα από τα αρχικά του αρχιτεκτονικά γνωρίσματα και τις διακοσμήσεις, όπως είναι οι σιδεριές στα μπαλκόνια και τα παράθυρα του ισογείου, τα τόξα της τζαμαρίας και ο φεγγίτης στον όροφο. Στην στέψη της στέγης περιμετρικά του κτιρίου υπάρχει αξιόλογη τραβηχτή κορνίζα, ενώ τα κουφώματα είναι ξύλινα.
Χακτηρίστηκε ως νεώτερο μνημείο και αστικό κτίριο και αποτέλεσε διατηρητέο με την υπουργική απόφαση 29776/307/10-3-1959 – ΦΕΚ 119/Β/2-4-1959 από το Υπουργείο Πολιτισμού.
Ιστορία Κτιρίου
Το κτίριο που στεγάζει το Μουσείο Παλαμά οικοδομήθηκε τον 18ο αιώνα και πιο συγκεκριμένα το 1708. Σε αυτό το σπίτι πέρασε τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια ο εθνικός ποιητής Κωστής Παλαμάς, έπειτα από το θάνατο των γονιών του το 1865,σε ηλικία 6 χρονών κοντά στην οικογένεια του θείου του, Δημητρίου Παλαμά.
Το κτίσμα καταστράφηκε δύο φορές, με τελευταία το 1826 κατά την Έξοδο του Μεσολογγίου. Στη συνέχεια ανακατασκευάστηκε από την οικογένεια Παλαμά βάσει του αρχικού του σχεδίου.Το σπίτι δωρίθηκε από την εξαδέρφη του ποιήτη Μάσιγγα Δημητρίου Παλαμά στην θυγατέρα του Χρήστου Παλαμά Λιλίκα με τον όρο μετά τον θανατό της να περιέλθει στην ιδιοκτησία του Δήμου Μεσολογγίου. Τη δεκαετία του 1960 ,το κτίριο ήταν έτοιμο να καταρρεύσει, έχοντας εγκαταλειφθεί στην τύχη του. Με παρέμβαση του φιλολογικού συλλόγου Κωστής Παλαμάς και την ευαισθητοποίηση όλου του πνευματικού κόσμο της χώρας, η Πολιτεία έκανε τις απαραίτητες ενέργειες προκειμένου να αποκατασταθούν οι ζημιές και να μετατραπεί από σπίτι σε μουσείο.
Στο οικόπεδο ανάμεσα στο μουσείο Τρικούπη και στο σπίτι του Παλαμά ιδιοκτησίας Σταύρου Ντάμπου,ιδρύθηκε το 1760 από τον λόγιο και δάσκαλο του Γένους Παναγιώτη Παλαμά κοινοσυντήρητη Σχολή που λειτούργησε σαν Παλαμιαία Σχολή ή Παλαμιαία Ακαδημία από το 1760 ως το 1770 που καταστράφηκε .
‘’Εφτά χρονών παιδί ,συντριμμέν’ η βάρκα μου,γράφει.
Ο θάνατος μας άρπαξε μητέρα και πατέρα κι έκλεισε το σπίτι.Από τον τόπο,που μας ηύρε το κακό,μας περάσαμας περάσανε μια νύχτα ναυαγούς,μέσα σε ένα καίκι,στο γειτονικό τον τόπο,που μας πρόσμεναν να μας περιμαζώξουν.Καλά καλά δεν ξέρω οι δικοί μου γύρω μου τι απομεινάρια κουβαλούσανε από το μικρό το βιό μας.Εγώ πήρα και κράτησα κι έφερα μαζί μου στον αλλόν τόπο ένα βιβλίο “τον Γεροστάθη”.’’
ΠΗΓΕΣ:
- ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΤΜΗΜΑ ΝΟΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ, 1999, Εργασία: Κωδικοποίηση και αποδελτίωση κτισμάτων και μνημείων της πόλης του Μεσολογγίου που παρουσιάζουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και εντοπισμός ιστορικών τόπων της πόλης
- Το Μεσολόγγι που έφυγε μέσα από τα Αρχεία της “Διεξόδου”
- ΓΕΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ 20ος GENERAL ARCHIVES 20th Century
