«Ούζο ή τσίπουρο ;» είναι η χαρακτηριστική ελληνική έκφραση κεράσματος και φιλοξενίας, εδώ και αιώνες καταφέρνει να ενώσει τη μικρή ή μεγάλη παρέα.
Το ούζο το γνωρίσαμε και το αγαπήσαμε κυρίως χάρη στους μικρασιάτες πρόσφυγες αποσταγματοποιούς. Από το 1989, το ούζο αποτελεί αναγνωρισμένο εθνικό προϊόν από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εικάζεται ότι το ποτό παραγόταν σε παρόμοια μορφή από την αρχαιότητα ακόμα. Το σίγουρο πάντως είναι ότι ήδη ήταν γνωστό την περίοδο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Κατά την Οθωμανική περίοδο το ούζο ήταν διαδεδομένο στις περιοχές της σημερινής Τουρκίας, αλλά και σε περιοχές της Μέσης Ανατολής. Η παραγωγή του ούζου αυξήθηκε και εξαπλώθηκε τοπικά στην Ελλάδα μετά την ανεξαρτησία της χώρας από τους Οθωμανούς. Τα βασικά συστατικά για την παρασκευή ούζου είναι δύο: η αλκοόλη και οι αρωματικοί σπόροι.
Το τσίπουρο, για όσους το γνωρίζουν, μια ολόκληρη κουλτούρα. Ξεκινώντας από το σταφύλι, από τη φροντίδα που του δίνουμε ένα ολόκληρο χρόνο, για να φθάσουμε στην πιο μεγάλη του στιγμή. Στο βράσιμο. Είναι η στιγμή που σταγόνα σταγόνα από το αποστακτήριο θα αρχίσει να τρέχει καθαρό, να γεμίζει τα ποτήρια μας και τις καρδιές μας. Η ιστορία του τσίπουρου είναι ένα παραμύθι που τα έχει όλα. Καλές νεράϊδες (ζύμωση) και κακούς μάγους (ξίνισμα) που παλεύουν ποιος θα κυριαρχήσει. Μαγεία και ξωτικά (μετατροπή του μούστου σε κρασί), δράκους που βγάζουν φωτιές και αχνούς (καζάνι) και στο τέλος τη λύτρωση, το θαύμα, το δάκρυ της Παναγίας. (το καθαρό απόσταγμα που ρέει από τον άμβυκα).
Tο Ποτοπωλείο του Τρικενέ, αλλοτινό αγαπημένο στέκι του Κωστή Παλαμά αντιστέκεται με τον δικό του τρόπο στο χρόνο. Αντέχει απαράλλαχτο από το 1901, φτιάχνοντας και πουλώντας ούζο, λικέρ μαστίχα, μπανάνα, μέντα και κονιάκ. Για τη συνταγή του ούζου σας περιορίζουμε σε μία απλή αναφορά των μυρωδικών που χρησιμοποιεί …«γλυκάνισο, μάραθο, κολίανδρο και μπατιάνα…». Οι μεσολογγίτες έρχονταν στο μαγαζί, που βρίσκονταν στην ψαραγορά, κατά το μεσημεράκι. Ήταν, γι΄ αυτούς, μία στάση πριν από το μεσημεριανό φαγητό, αλλά και η ευκαιρία να πούνε δύο κουβέντες πριν να πάνε σπίτι. Το καζάνι ήταν μέσα στο μαγαζί .Το ούζο έβγαινε από βραδύς για τις ανάγκες της ημέρας. Το πρωτότυπο στέκι κοσμείται από τον παλαιό μαρμάρινο πάγκο που έχει πάνω του ανάγλυφα σημάδια από τα ποτήρια. Βρίσκεται στον πεζόδρομο της πόλης, ανάμεσα στις μοντέρνες καφετέριες.
